Het sacrament De Heilige Doop

Samenvatting van artikel 34 van de NGB (Nederlandse Geloofsbelijdenis)

Jezus heeft met Zijn lijden een einde gemaakt aan al het andere lijden waarbij bloed zou moeten vloeien. Hij heeft, door te betalen voor de zonden,  het Leven verworven voor mensen die in zichzelf verloren zijn.

Omdat er geen bloed meer hoeft te vloeien is de besnijdenis overbodig geworden. In plaats daarvan heeft Jezus ons de Heilige Doop gegeven. Als we gedoopt worden, worden we apart gezet van de andere volken en dragen we het teken: Jezus heeft de zonde betaald, Hij kan ook mij verlossen. We worden Hem toegeëigend, en God zal ons tot een Vader zijn voor altijd.  

Jezus heeft bevolen dat al de christenen met water gedoopt moeten worden in de Naam van de Drie Eenheid.

Zoals dit water het vuil van het lichaam wast, zo wast Christus bloed ons door de Heilige Geest van de zonden. Dat gebeurt dus niet door het water, maar alleen door Zijn bloed. Het is eigenlijk een teken dat je met Zijn bloed gewassen moet worden om bekeerd, wedergeboren, te worden.

Dit zichtbare teken van Gods genade wijst naar de onzichtbare kant ervan, die Gods Kinderen bevrijd van de zonden.

Omdat we niet twee keer geboren kunnen worden, mogen we ook niet twee keer gedoopt worden. Wel kunnen zowel kinderen als volwassenen gedoopt worden, want Christus is ook gestorven voor mensen van alle leeftijden.

Het teken van de doop blijft ons hele leven bij ons.

 

Bijbelteksten

Handelingen 2:39

Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

In deze tekst zie je dat God belooft aan iedereen die God zal roepen. Met die belofte wordt de doop bedoeld. Petrus zei dit in zijn pinkstertoespraak tegen de mensen die zeiden dat de discipelen hadden gedronken en daarom al die verschillende talen spraken. Petrus geeft in die toespraak deze belofte.

 

Handelingen 8:38-39

En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.
En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.

In deze tekst zie je hoe de kamerling uit morenland wordt gedoopt. Hier gaat het niet over de kinderdoop maar over de volwassenendoop. dat gebeurde heel veel vroeger. Hierin staat dat Filippus de kamerling doopt. Vroeger doopten ze door middel van onderdompeling. Daardoor werd hij geestelijk schoongemaakt van zijn vuile zonden. Ook al  word je niet bekeerd door je te dopen. Nu hoeven we niet meer te dopen op latere leeftijd omdat één keer dopen genoeg is. Je hoeft ook niet twee keer geboren te worden.

 

Romeinen 6:3

Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?

 

In deze Bijbeltekst vraagt Paulus een vraag ter herinnering.  Hij zegt dat ze niet moeten vergeten dat ze gedoopt zijn. Hij zegt ook dat ze gedoopt zijn in Christus Jezus en in zijn dood. Hiermee zegt Paulus dat ze christen zijn en door de doop nu schoon zijn. Ze zijn gedoopt in de dood van Christus want door Christus dood hebben zij nu het leven. 

 

Uitwerking

Geschiedenis

De Doop is begonnen bij Johannes de Doper, die de doop van bekering en vergeving van zonden predikt. Jezus Christus heeft Zichzelf ook laten dopen door Johannes de Doper. Zelfs de discipelen hebben zich laten dopen.

De apostel Paulus schrijft in een brief aan de Romeinen een stuk over de doop. Hij ziet de doop als een begrafenis van de oude mens, waarna de nieuwe mens in Christus uit het water opstaat.

In Mattheüs 28:19 staat de opdracht van Christus aan Zijn discipelen: ‘Gaat dan henen, onderwijst al de volken, dezelve dopende in de Naam des Vaders en des Zoon en des Heiligen Geestes; lerende en onderhouden alles wat Ik u geboden heb.’ Met deze woorden liet Christus ons weten dat de doop zeer belangrijk is en dat iedereen die Hem wilt volgen zich moet laten dopen. Wat aan de discipelen gepredikt werd, geldt niet alleen voor hen, maar ook voor ons, zowel de joden en de heidenen. De Heere heeft dit doopbevel zelf aan de christenen gegeven en dus zelf ingesteld. Iedereen die God liefheeft behoort dit bevel te gehoorzamen

De doop vindt plaats onder het uitspreken van: ‘Ik doop u in de Naam des Vaders en des Zoon en des Heiligen Geest.

Functie

Veel mensen onderschatten de doop. Ze zien het als een gewoonte en er wordt verder niet over nagedacht. We kunnen de doop ook overschatten. We denken dan dat bij de Doop vanzelf genade in het hart wordt gegeven en dat alle zonden worden weg gewassen, oftewel dat de Doop op zich een reden is om te menen dat men bekeerd is. Dat is niet zo. Wel lezen we dat de Doop ‘het bad der wedergeboorte’ en ‘de afwassing der zonde’ wordt genoemd. De Doop is niet genoeg om zalig te worden. De Heere wil ons met die uitdrukkingen leren dat de Doop een teken is van de wedergeboorte en de afwassing der zonde. De afwassing der zonde is de zaak die door de Doop betekend wordt, dus waar het ten diepste over gaat.

Het teken maakt ons juist duidelijk dat we gewassen en vernieuwd moeten worden, en dat het kan! Dat middel is ons namelijk aangewezen, in de weg van het geloof en bekering wil de Heere ons dat geven, want ‘die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden.’

In Titus 3:5b staat in de kanttekening dat de wedergeboorte en vernieuwing als een waterbad is, waardoor de zonden van ons worden gewassen en we gereinigd worden; het waterbad van de Doop is daar een teken en zegel van. Een zegel? Ja, de Heilige Geest wil ermee verzekeren dat iedere ware gelovige echt gereinigd is van al zijn zonden. Die belofte van God wordt door de Doop verzegeld. Dat betekend dat de Doop een keurmerk is dat de waarheid van God bewijst. Het ware geloof, dat heel vaak toch zo zwak is, wordt erdoor versterkt.

De doop nu

Kinderdoop

Vroeger werd er nog niet gedoopt, maar besneden. Een jongetje werd op de achtste dag na de geboorte besneden. De besnijdenis is in de tijd van Abram ingesteld. Het is een teken van het genadeverbond dat God met Abram en zijn nageslacht heeft opgericht. Van dit verbond dragen de jongens en mannen een teken. De besnijdenis is dus het kenmerk voor iemand die bij het verbondvolk hoort.

De inhoud en betekenis van de besnijdenis komt overeen met de inhoud en de betekenis van de doop, oftewel Gods belofte. Het oudtestamentische sacrament met bloed heeft plaats gemaakt voor een nieuwtestamentisch sacrament zonder bloed. Dat komt doordat Jezus voor eens en altijd Zijn bloed heeft gestort. Het water van de doop wijst op hetzelfde als de besnijdenis, namelijk dat ons hart gereinigd moet worden. Dit eist en belooft de Heere.

In Mattheüs 28:13-17 staat dat Jezus de doop heeft ingesteld, waarmee ook Zijn openbare optreden begint. De doop van Jezus is dus het officiële beginpunt. Eigenlijk hoefde Jezus niet gedoopt te worden, hij was namelijk zonder zonde en hoefde dus ook geen zonde te belijden. Maar Jezus moest wel gedoopt worden, want dat hoorde bij de weg die Hij moest gaan om alle gerechtigheid te vullen. Hiermee maakt hij duidelijk wat Zijn werk inhoudt.

Doordat de doop in plaats van de besnijdenis is gekomen, worden alle kinderen van de gemeente gedoopt. Hiermee verzekert de Heere dat Hij Zijn genade óók aan kinderen wil schenken

Van jonge kinderen kunnen we niet weten of ze het ware geloof (zullen) bezitten, maar wel op grond van Gods verbond en beloften, namelijk de beloften van het genadeverbond. Dit verbond heeft Hij opgericht vóór de schepping, in eeuwigheid. In dit verbond heeft Christus aan Zijn Vader belooft dat Hij een Borg zal zijn voor alle uitverkorenen. De belofte van dat verbond is vergeving van zonden en de eeuwige zaligheid. Dat is de kern van het verbond.

Volwassenendoop

De volwassenendoop is een doop voor volwassen. Bijvoorbeeld de baptisten, noemen dit ook een geloofsdoop, omdat volwassene op grond van hun geloof gedoopt kunnen worden.

Een belangrijke tekst voor de volwassenendoop is 1 Petrus 3:21. Daar staat: ‘Waarvan het tegenbeeld, de doop, ons nu ook behoudt, niet die een aflegging is van de vuiligheid des lichaams, maar die een vraag is ener goede consciëntie tot God, door de opstanding van Jezus Christus.’

Een uitleg hiervan is dat iemand die gedoopt wordt, de zonde moet afleggen. De opstanding van Christus geeft de zekerheid dat voor de zonden is voldaan, dat de gelovigen tot nieuw geestelijk leven worden opgewekt en dat ook hun lichamen eens zullen opstaan. Men gaat hiervan uit dat het geweten van de dopeling bedoeld is. De redding door de doop slaat op de redding uit het ‘oude leven.’ Men laat dan met het water het oude leven achter en komt als een nieuw mens weer boven water, in de wereld van Christus.

De volwassenendoop is niet gebruikelijk in de Gereformeerde Gemeentes, maar wel in de christengemeentes. De volwassenendoop word in de Gereformeerde Gemeente alleen gebruikt wanneer een buitenkerkelijke volwassene tot oprecht geloof komt. Dan vind geloofsbelijdenis en volwassenendoop meestal in één dienst plaats.